هرشب

در آنسوی واقعیت فراتر از آنچه هستم

پرسه می زنم در حوالی خودم

در حوالی افکارم

شعرهایم

نوشته هایم

و در حوالی انسان هایی که همانند شمارش معکوس تمام می شوند

و پرسه میزنم درپس قدم هایی که هریک بیانگر داستانیست

داستانی از روایتگر آن

وخالق بوی عطر به جای مانده از آن

و درنهایت بازهم واژه ی مبهم سکوت

سکوت...سکوت...و بازهم سکوت...

ودوباره نقطه سر خط...

شروع...

چندقدم آنطرف تر...

بیانگر تراژدی دیگریست...

و آغاز داستانی دیگر

با همان روایتگر ها...