می دانستید چگونگی صحبت کردن شما می تواند نماینده شخصیت و نوع تفکرتان باشد؟ آیا به تفاوت ها و الگوهای گفتاری زنان و مردان توجه کرده‌اید؟ یا به طور کلی آیا قبول دارید شخصیت هر آدمی از طریق کلامش خودش را بهتر و بیشتر نشان می دهد؟
|
تا مرد سخن نگفته باشد
|
عیب و هنرش نهفته باشد
|
این نکات را به خاطر بسپارید تا صحبت کردنتان، معقول تر و شنیدنی تر باشد.
واژه و صدا
هر واژه، کلمه یا جمله‌ای که در صحبت کردن به کار می گیریم، در معرفی ما به دیگران و برداشت آنها از شخصیت و رفتارمان موثر است. در حقیقت با نوع کلام خود می توانیم دیگران را جذب کلام و در پی آن شخصیت مان کنیم یا برعکس اطرافیان را از خود دور کنیم. در ارتباطات، نخستین موضوعی که جلب توجه می کند، صدا و طرز صحبت کردن طرف مقابل است.
نه به این شوری شور
همان اندازه که سریع صحبت کردن ارتباط با دیگران را مختل می کند، به همان نسبت، کٌند صحبت کردن هم مناسب نیست. تاکید بر یکسری از کلمات به آن اندازه‌ای می تواند بر نوع کلام ما تاثیرگذار باشد که تکرار یک کلمه یا صدای بسیار آهسته، بنابراین برای آنکه هر آنچه بیان می کنیم به درستی از سوی مخاطب ما دریافت و درک شود، باید تناسبی را میان شیوه صحبت کردن، حرکت های بدنی و نوع کلمه های خود برقرار کنیم.
کلام زنانه، کلام مردانه
زنان و مردان از روش های متفاوتی برای صحبت کردن استفاده می کنند که به دلیل روش های تربیتی آنها نیست، بلکه این تفاوت ها در نیازهای تکاملی آنها ریشه دارد. زنان، الگوهای گفتاری ملایم‌تری را برای ارتباط برقرار کردن میان خود به کار می گیرند. این روش، آنها را از برخوردهای تهاجمی مردان حفظ می کند؛ به عبارت دیگر از یک سو از تغییرات صدا و زیر و بم کردن صدا در الگوهای کلامی خود استفاده می کنند و از سوی دیگر اغلب کلماتی را به‌کار می گیرند که بار عاطفی و احساسی بیشتری دارد. مردان برای تاتیر گذار نشان دادن خود گاهی از واژگان درشت یا صدای بلندتری استفاده می کنند. همچنین نباید در کلام آنها چندان دنبال واژه‌ها یا کلمات احساسی یا توضیح و تفصیل بیشتر موضوع بود، چراکه اغلب به سرعت به سراغ اصل مطلب می روند بی آنکه کلام را با عاطفه و احساس یا شرح و بسط بیارایند، اما به طور کلی یکسری از الگوهای کلامی در معرفی شخصیت افراد، چه زن و چه مرد، تثبیت شده‌اند.
کسانی که صدای آرام دارند...
برخی معتقدند آرام صحبت کردن نشانه تعقل گوینده است و کسانی که صدای آرام دارند، ممکن است به مرحله‌ای رسیده باشند که نیازی به شلوغ کردن و ایجاد جنجال نداشته باشند، چرا که آنها از آرامش درون بهره می برند. این اشخاص به روابط معمولی و آرام تمایل دارند. گاهی هم ممکن است افرادی که صدای آرام را در کلام خود به کار می گیرند جزو افرادی باشند که مورد آزار و اذیت صدای بلند والدین، همسر یا دیگران قرار گرفته اند و از ترس آنکه مانند آنها شوند از ایجاد صدای بلند خودداری می کنند. از سوی دیگر افرادی که اعتماد به نفس پایین دارند، اغلب سریع و با صدایی آرام صحبت می کنند.
کسانی که صدای بلند دارند...
در برخی از موارد و از دیدگاه هایی، صدای بسیار بلند نشانه شخصیت منفی افراد است و گاهی در فرهنگ عمومی از آنان به عنوان گستاخ یا بد دهن نام می برند. در بسیاری از موارد بلندی صدای افراد، دلایل روحی و روانی دارد. از سوی دیگر این نوع صدا نشان دهنده شادی، غرور، جوانی، لذت و خوشی هم به حساب می‌آید، اما اغلب این افراد به دیگران اجازه صحبت کردن نمی دهند. البته فراموش نکنیم که ممکن است صدای بلند ما با لحن تحکم آمیز نیز بیامیزد و به کلام ما جنبه دستوری ببخشد که خود به نوعی اختلال در ارتباط با دیگران را سبب می شود.
گول نزنید!
یادتان باشد بر مبنای نوع صحبت کردنتان، خیلی وقت‌ها مورد قضاوت قرار می گیرید. پس بهتر است در این زمینه تمرین کنید تا بتوانید بهتر حرف بزنید. البته این به معنای این نیست که دیگران را گول بزنید. شما باید صادقانه با دیگران رو به رو شوید. اما اگر خودتان می دانید که طرز صحبت کردنتان مناسب نیست، بهتر است کمی روی آن کار کنید تا بتوانید ارتباط بهتری با دیگران برقرار کنید.
بگو تا ذهنت را بخوانم
تمام افراد باید به شیوه ای سخن بگویند که تاثیر گذار و محترمانه باشد، اما فراموش نکنیم که نوع صحبت کردن به خانواده، فرهنگ و چگونگی تربیت افراد باز می‌گردد و به عواملی از این دست وابسته است. به بیان دیگر اینکه کودک در چه فرهنگی رشد می کند و پدر و مادر در تربیت او از چه واژه ها یا لحنی استفاده می کنند، همگی بخشی از دایره لغات او را می سازند تا در آینده و زمانی که وارد جامعه شد، آنها را در طرز صحبت کردنش به کار بگیرد. البته نقش آموزش از طریق رسانه های جمعی، اجتماع و به طور کلی هر محیطی که فرد در آن حضور دارد (مانند مدرسه) را نباید نادیده گرفت، اما نقش خانواده نقشی کلیدی تر و مهمتر است.
پسرانه، دخترانه
به طور معمول پسرها بیشتر از دخترها در خارج از محیط خانه حضور می یابند. آنها از همان سنین کودکی ممکن است گاهی در کوچه و خیابان با دیگر هم سن و سالان خود سرگرم بازی شوند، بنابراین بسیاری از واژه‌ها و اصطلاحات را در خارج از محیط خانواده و در خیابان ها فرا می گیرند. برهمین اساس نوع صحبت کردن یک دختر با یک پسر بسیار متفاوت است، حتی اگر هر دو از یک خانواده باشند. بر همین اساس دخترها در سخن گفتن بسیار محجوب تر و آرام تر هستند و پسرها کمی بی‌حد و مرزتر حرف می زنند.
پرخاشگر یا مهربان؟
چگونگی صحبت کردن و نوع کلام، نماینده نوع تفکر افراد است. یعنی هر واژه و اصطلاحی که در کلام خود به کار می گیریم، نشان می دهد به چه چیز و چگونه می اندیشیم. همچنین نشان دهنده صفات شخصیتی ما به حساب می آید. اینکه فرد شخصیتی پرخاشگر دارد یا مهربان و با عاطفه است، انسانی حسود یا فردی منطقی است، همگی در کلام ما خود را نمایان می کند.
به واژه‌ها دقت کن!
اگر می خواهیم طرف مقابل خود را بهتر بشناسیم باید روی هر یک از واژگان و کلمات او و همچنین لحنی که در بیان آنها به کار می گیرد، تمرکز کنیم. اینکه آیا از کلام تکراری استفاده می کند یا نه و همچنین فراوانی واژه هایی که در کلام خود به کار می بندد، از نکات کلیدی در شناخت شخصیت افراد به حساب می آیند. همانگونه که نحوه بیان و کلام ما برای مشاور و روانشناس از اهمیت بسزایی برخوردار است و به عنوان یک ملاک تشخیصی در سنجش میزان اضطراب، استرس، وسواس، افسردگی و دیگر اختلال های روحی افراد به کار گرفته می شود. خانواده ها باید در کلام کودکان و واژه هایی که به آنها می آموزند دقت داشته باشند و اگر در کلام خودشان نابهنجاری هایی دیده می شود، به یک روانشناس یا مشاور مراجعه کنند تا کلام آنها اصلاح شمنبع: برترین ها
.: Weblog Themes By Pichak :.